کودهای زیستی، زیستکودها یا کودهای بیولوژیک به مواد حاصلخیزکنندهای گفته میشود که دارای تعداد کافی از یک یا چند گونه از میکروارگانیسمهای سودمند خاکزی یا همزیست با ریشه هستند. کودهای زیستی میکروارگانیسمهای هستند که قادرند عناصر غذایی خاک را در یک فرایند زیستی تبدیل به مواد مغذی همچون ویتامینها و دیگر مواد معدنی کرده و به ریشه گیاه برسانند. مصرف کودهای زیستی کم هزینه تر بوده و در اکوسیستم آلودگی به وجود نمیآورد. کودهای زیستی مواد نگهدارندهٔ میکروارگانیزمهای سودمند خاک میباشند. کودهای زیستی در چندین گروه طبقه بندی میگردند از جمله
کودهای زیستی باکتریایی (ریزوبیوم، ازتوباکتر، آزوسپریلیوم…)-
کودهای زیستی قارچی (میکوریزا)-
کودهای زیستی جلبکی (جلبکهای سبز- آبی و آزولا)-
اکتینومیست ها (فرانکیا)
مزایای استفاده از کودهای زیستی
- بر میزان جذب عناصر خاک تاثیر مثبت دارند و نیاز به کودهای شیمیایی را کاهش میدهند
- سبب افزایش مواد آلی خاک میگردند
- با ترشح برخی از متابولیت های ثانویه و ترکیبات محرک رشد سبب افزایش رشد و باروری گیاه میگردند
- برخی از این میکروارگانیسم های همزیست از جمله میکوریز، تریکودرما، برخی از باکتریها سیستم ریشه گیاه را در برابر پاتوژن های بیماری زا محافظت مینمایند